LEGO zabawa...

          Miała być kartka urodzinowa dla ośmiolatka. Ale pomyślałam: po co takiemu kartka? Może pudełko na karty albumowe... wklei się fotki i będzie pamiątka. A! Miało być z klockami lego...
          Każdy wie, że zabawa tymi klockami ma dwa etapy - najpierw trzeba jak najszybciej według instrukcji złożyć zawartość pudełka... czasem długo to trwa i można do zabawy dopuścić ojca, niech pogłówkuje... Drugi etap to zgromadzić tony elementów, najlepiej kopczyk wielkości sporego mrowiska.... i grzebać w tym, przebierać, przeszukiwać... BINGO! Jest klocek... ten klocek... mały, niepozorny, niezagospodarowany! Odkrycie na miarę kopernikańskiego - teraz można puścić wodze fantazji i zatopić się w fascynującym świecie własnej wyobraźni.
          Poszłam tym drugim tropem...wydrukowałam na laserówce kilogramy papieru, kilkanaście figurek. Cięłam, kleiłam,  aż z chaosu ukazało się to:

 

          Technicznie: w pudełku mieści się piętnaście fotek na pięciu folderach, jest tag z miejscem na życzenia i koperta do której włożyłam zbędne figurki. Docelowo na kasę... w końcu trzeba kupić kolejne klocki. Wielkość 16 x12 cm, kopertka mieści banknoty złożone na pół..

          Drukowałam na zwykłych kartkach ksero, musiałam oklejać każdy kawałek z osobna. Zyskało na wypukłości i wygląda solidnie... Zamykane na magnes, a prawdziwe klocki też chyba pasują...

          Bawiłam się z tym kilka dni. Zmęczyło mnie... ale pocieszam się - fani Lego bawią się tak przecież całe życie...